De moord op George Floyd is je vast niet ontgaan. De zwarte man die om het leven werd gebracht door een witte politieagent. George’s dood is geen eenmalig incident geweest. Lieve witte mensen, dit is een herhalend probleem waar wij als witte mensen iets aan móéten doen.
Racisme is een probleem dat al honderden jaren speelt, ook in Nederland. Wat kunnen witte mensen er dan aan doen dat zwarte mensen nog steeds minder kans hebben op een baan? Wat kan ik eraan doen dan zwarte mensen op straat worden uitgescholden vanwege hun huidskleur? Wat kan ik er aan doen dat Nederland zich schuldig heeft gemaakt aan slavernij, maar er in de geschiedenisboeken nauwelijks wat over staat?
Genoeg. Ik heb met behulp van het boek Hallo Witte Mensen van Anousha Nzume wat dingen op een rijtje gezet die jij en ik op zijn minst moeten doen. Even een disclaimer: ik ben wit en verreweg van deskundig als het gaat om racisme. En de dingen die ik benoem, zijn ook niet volledig compleet. Maar ik wil wat doen en jij als mede-witpersoon hebt er wat aan.
Zie kleur
“Ik zie geen kleur, iedereen is gelijk.” Helaas werkt het niet zo. Door als wit persoon dat te zeggen en vervolgens verder met je leven te gaan, los je racisme niet op. Integendeel. Racisme wordt op deze manier niet goed herkent. Een voorbeeld van een verschil: zwarte mensen hebben nog steeds minder snel aan een baan dan witte mensen. Het klinkt misschien wat krom, want we willen allemaal gelijk zijn, maar door het negeren van dit verschil, houd je het in stand. Racisme is geen kwestie van handen voor je ogen en doen alsof het niet bestaat.
Wees eens niet zo gezellig
Afgelopen december (je voelt hem denk ik al aankomen) vierde ik pakjesavond. Mijn familie bestaat uit alleen maar witte ooms, tantes, neefjes en nichtjes waarvan een grote meerderheid het ‘gezeur’ over Zwarte Piet erg irritant vindt. Soms spreek ik mij er in het bijzijn van hen erover uit, maar ik moet bekennen dat ik ook wel eens denk: “Ach, laat maar”. Ik wil de sfeer niet verpesten. Maar strijden tegen iets is ook niet altijd gezellig. Als we het altijd maar gezellig hadden gehouden, hadden vrouwen nog steeds geen stemrecht en mochten homo’s nog niet trouwen.
Luister goed
Ik ben in mijn leven vaak genoeg gediscrimineerd, omdat ik homo ben. Alleen weet ik niet hoe het is om te worden gediscrimineerd vanwege mijn huidskleur. Ik weet niet hoe het is om door een winkelbeveiliger extra in de gaten te worden gehouden vanwege mijn kleur. Mijn witte huidskleur is ook nooit een reden geweest dat mensen mij langer aanstaren of dat ik een lager schooladvies heb gekregen voor de middelbare school. Mijn blonde haar – oké, het is nu bruin geverfd, maar je snapt mij – en groene ogen zorgen ervoor dat de conducteur mij wel geloofd als ik zeg ben vergeten in te checken. White privilege heet dat. Die term kent je vast wel.
Voor mensen met een andere huidskleur dan wit geldt die white privilege niet. Van vrienden van kleur hoor ik verhalen en ik lees artikelen op het internet waar mijn hart van gaat huilen. Juist deze verhalen zijn belangrijk. Lees en deel deze verhalen. Want ook al begrijpen wij die verhalen en pijn niet, het betekent niet dat het niet gebeurt.
Er zijn een heleboel anderen punten die ik kan opnoemen, maar deze drie wilde ik heel graag met je delen. Drie! Drie dingen waarmee je gelijk al in actie kunt komen. Hoe f***ing easy is dat? Spreek je eens een keer uit over racisme tegen je tante Karen of post in plaats van een foto van die goed gelukte bananenbrood eens iets over racisme. Zie kleur, luister, lees verhalen, spreek je uit en leer jezelf wat bij over racisme. Neem ook een kijkje op Onderhuids.nl en Nederlandwordtbeter.nl.
